زیست شناسان ماهی های اعماق دریا را کشف می کنند که در آنجا تقریباً اکسیژن وجود ندارد. به نظر می‌رسد مارماهی‌هایی مانند این مارماهی مناطقی در بستر دریا را ترجیح می‌دهند که غلظت اکسیژن در آنها بسیار پایین است.
اکسیژن – یک نیاز اساسی برای زندگی حیوانات است. اما زیست شناسان دریایی اخیراً تعداد زیادی ماهی و ماهی قزل آلا یک گرمی را در اعماق تاریک خلیج کالیفرنیا کشف کرده اند که در آن عملاً اکسیژن وجود ندارد. دانشمندان با استفاده از یک ربات زیر آب مشاهده کردند که این ماهی ها در شرایط کم اکسیژن رشد می کنند که برای اکثر ماهی ها کشنده است. این کشف می تواند به دانشمندان کمک کند تا بفهمند چگونه دیگر حیوانات دریایی ممکن است با تغییرات مداوم در شیمی اقیانوس کنار بیایند.
محققان کشف خود را در مقاله اخیر در مجله Ecology شرح دادند. نویسنده اصلی مقاله، ناتالیا گالو، دانشجوی فوق دکترا در موسسه اقیانوس شناسی اسکریپس است. او از نزدیک با پروفسور لیزا لوین و دیگر محققان اسکریپس روی این مقاله، و همچنین با جیم بری، زیست‌شناس MBARI، که کشتی تحقیقاتی را رهبری می‌کرد، کار کرد.
در سال 2015، بری، گالو و هشت محقق دیگر با استفاده از وسیله نقلیه کنترل از راه دور MBARI (ROV) Doc Ricketts – یک ربات پیشرفته زیر آب – یک سری غواصی در چندین حوضه اقیانوسی عمیق در خلیج کالیفرنیا انجام دادند. گالو به این زمینه ها علاقه خاصی داشت زیرا پایان نامه دکترای او بر حیواناتی متمرکز بود که در محیط های بسیار کم اکسیژن زندگی می کنند. آب های عمیق خلیج کالیفرنیا دارای برخی از شدیدترین زیستگاه های کم اکسیژن در جهان است.
گالو در وبلاگ کروز MBARI پس از غواصی ROV در Cerralvo Trough نوشت: «به سختی می توانستم چشمانم را باور کنم. ما مارماهی‌ها، نارنجک‌زن‌ها و کوسه‌های آب نبات چوبی را مشاهده کردیم که به‌طور فعال در مناطقی که غلظت اکسیژن کمتر از یک درصد غلظت اکسیژن سطح معمولی بود، شنا می‌کردند. ما در یک زیستگاه سابکسیک بودیم که باید ماهی را حذف کند، اما در عوض صدها ماهی وجود داشت. بلافاصله فهمیدم که این چیز خاصی است که درک موجود ما از محدودیت‌های تحمل هیپوکسی [کم اکسیژن] را به چالش می‌کشد.
در واقع، ابزارهای روی ROV نشان دادند که این ماهی ها در محیطی زندگی می کردند که غلظت اکسیژن آن یک دهم تا یک چهلم کمتر از میزان تحمل سایر ماهی های کم اکسیژن بود. در واقع، به نظر می‌رسید که دو گونه ماهی – مارماهی‌ها و کوسه‌های آب نبات چوبی – این مناطق کم اکسیژن را به مناطقی که غلظت اکسیژن بالاتری دارند ترجیح می‌دهند.
یکی از اهداف باری از سفر دریایی استفاده از تغییرات طبیعی بزرگ در اکسیژن و دمای موجود در خلیج فارس برای مطالعه چگونگی تغییر جوامع حیوانات در بستر دریا در واکنش به شرایط گرمتر و کاهش اکسیژن است که توسط برخی مدل‌های آب و هوایی پیش‌بینی شده است.
محققان هنوز دقیقا نمی دانند که چگونه این ماهی ها و ماهی قزل آلا طلایی می توانند در چنین شرایط سختی زنده بمانند و حتی رشد کنند. کوسه های گربه ای سرهای بزرگ با اتاقک های آبشش وسیع دارند و مارماهی ها دارای آبشش های قرمز پر جنب و جوش هستند که ممکن است به ویژه در جذب اکسیژن از آب اطراف خوب باشد. ماهی‌ها نیز بسیار کوچک هستند. کمتر از 30 سانتی‌متر (یک پا) طول دارند و مارماهی‌ها بدن شل و نرم و استخوان‌های نازک و ضعیف دارند. همه این ویژگی‌ها ممکن است به آنها در حفظ انرژی کمک کند.
اینکه چرا ماهی ها و ماهی قزل آلا در این مناطق خاص تجمع می کنند راز دیگری است. باری حدس می‌زند که آنها ممکن است غذا پیدا کنند یا از شکارچیان دوری کنند. در برخی از مناطق کم اکسیژن، محققان حلزون‌ها، ستاره‌های دریایی و قلم‌های دریایی را در کف دریا مشاهده کردند. اما در مناطقی که کمترین میزان اکسیژن را دارند،
بدون دیدگاه